İmlâ Hatası
Þeytantýrnaklarýma da oje sürüyordum
Hüznü ilk annem yakýþtýrdý bana
En çok babam
En çok cesareti dilendim içimden
Bu sessizliðim diðer sessizliklere benzemiyordu
Rakýyla sabahladýðým geceler
Kaderi düþünürdüm
Silince tüm geçmiþi
Kader diye bir þey kalmýyordu
Hatalarýma karþýn
Beni saracak sýmsýcak bir kol aradým
Saçlarým daðýldý
Kesmek istedim
Kýrýldým, bir omuz aradým, aðlayacaktým
Ýnsan sevaplarýyla seviliyorsa
Günahlarýyla neden sevilmesindi
Kitaplara inandýðým kadar
Kendine inandýrabilseydin beni
Bir saniye olsun, göðsümden ayýrmazdým baþýný
Kendi olmak istediðim yere seni koyardým
Ne çok sýzlandým kendime
Bir tek kelime için
Kitaplar hem çocuðum
Hem de ben onlarýn çocuðu
Birçok susmuþluðum, dinlemiþliðim
Ama en çok da dinlenmiþliðim
Canýmý acýtan þeyleri haykýrdýðým cümlelerde
Ýmlâ hatasý nerede
Belki tüm geceler biraz hatalý
Söyleyemediklerimden çok, söylediklerim içime dert
Gözlerimin doluluðunu onlara borçluyum
Sahiplenecek kimse yok kelimelerimi
Ýçimden baþka
Ýçimin yerine bir þeyi koyabilsem
Kondurabilsem bir çift eli
El yabancý demek lügatýmda
Kendi ellerim bile yabancý gibi bakýyor
Alýþtým onlarýn da yokluðuna
Bir kedi cesaretiyle ve sýrasýyla unutuyorum her þeyi
Kendi kendime konuþmaktan
Ve herkesle susmaktan
Ýleriye gidemiyorum
Oysa geçmiþ zamanda her þey farklýydý
Ama unutmuþtum, silmiþtim
Kader deðildi artýk geçmiþin adý
On Üç Þubat Ýki Bin On Altý 10 40
Nevin Akbulut
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.