usulca kaçýyor benden gözlerin. sonra ellerin ayrýlýyor nedensiz. bir ayrýlýk deðilde kaçarcasýna bir veda gibi. hayra alamet deðil bu olanlar. biliyor musun sen gidince yetim kalacak bir çok þey. önce gözlerim sonra ellerim birde yüreðim. bak üþüyorum buralarda öyle ayazda falan deðil. sert esen poyraza bile aldýrýþ etmiyorum. içim üþüyor sensizlikten. düþüncelerim bile durgunlaþtý olamýyorum eskisi gibi. bir rüya olsa bu yaþananlar diyorum kendime . diyerekte avutuyorum kendimi. kalem sensizliði yazarken keyifsiz. cümlelerse sen olmadýðýndan anlamsýzlaþýyor. hadi bir güzellik yap kýr inadýný gel. yetim býrakma bizleri. ellerim ellerine gözlerim gözlerine þimdiden hasret. kalem nazlý sen gibi. kaðýtsa emrine amade. usulca döndüm ben geldim de. çok geç olmadan.
Mehmet DEMÝR sk. 06.02.2016.Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.