GİDİYORUM

tanýmasýn kimseler beni istemem.
ne aðlamalarým görülsün.
nede gözyaþlarým sýçrasýn bir yerlere.
sen olmuyorsun olamýyorsun bir hiç gibi.
ben gidiyorum bir bilinmeze doðru.
adýmlýyorum kaldýrýmlarý sensiz.
poyrazsa esiyor hep bana doðru.
bense seni düþünüyorum.
aðlýyorum gizliden rüzgar gözyaþlarýmý alýyor benden.
savuruyor kaldýrýmlara.
her adýmda biraz daha uzaklaþýyorum sevdiklerimden.
bu þehirden senden birazda kendimden.
belki diyorum hiç tanýmasaydým seni.
kimseler bilmezdi beni görmezdi gözler.
neden tuttum ellerini aklým hala orada.
ayaklarým adým adým uzaklaþýrken buralardan.
aklýmda sen dilimde sen hiç bitmiyor sun.
bitmek az kalýyor çoðalýyorsun bende.
varsýn tanýmasýn kimseler beni.
artýk istemiyorum hiç bir þeyi.
ve gidiyorum...

Mehmet DEMÝR sk.
03.02.2016. Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın: