GARİP

suskun ve kýrgýndý hemde yalnýz.
ah o bakýþlar yok mu çok þeyler anlatýyordu.
buruktu yüreði.
ne kadar saklasa da nemliydi gözler.
derindi yara derinlerdeydi.
belli ki çaresizlik sarmýþtý her bir yanýný.
çýkýþ yolu arýyordu bir çaresi olmalýydý.
dermansýz yýðýlýrken dizlerinin üstüne.
belki diyordu.
ama o belkiler de hep hüsran vardý.
kaçmak geliyordu içinden.
kapanýrken kapýlar bir bir.
düþünüyordu çaresizce.
nefes nefese kalýyordu.
ah be garip.
neler geldi baþýna omuzlarýn düþmüþ.
renginde solmuþ dudaklar kuru.
dizlerinin üzerinde bile suskun sade yaþlý gözler.
kýrýlmýþ tutunduðu dallar.
dudaklarýnda belirsiz bir söylem.
belki diyordu belki.
son bir umut.
az daha bekle.
gelecektir derken bitiyordu nefes.
garip geldi garip gitti iþte.


Mehmet DEMÝR sk. 15.01.2016.Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın: