karanlýk çökünce buralarda. hüzün çöker her bir yana. sessizlik bir karabasan gibi çöker içime. sensizlik ise onu hiç sorma. elimden düþer kalemim þiir susar. oysa geceye ýþýk saçacaktým yazdýklarýmla. aklýmdan çýkmayan sen gelirsin aklýma diye. sonra peþ peþe anýlar. gözlerini hayal ederim gözlerim kapalýyken. bir þimþek çakar gibi irkilirim yerimden. gök gürültüsü ve yaðmur kendime getirirken beni. anlýyorum ki seni hayal etmek bile gelmiyor bana. ve sen vefasýz gecenin karanlýðýnda bile kaçamadýðým sen. kaderimde ne varsa dedim durdum inandým ve sýðýndým en güzele. geçecek buda geçecek elbet. karanlýklar aydýnlýða dönecek sen dönmesen de. gece gündüze gebe nasýlsa. bense........
Mehmet DEMÝR sk. 13.01.2016.Ankara.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet DEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.