Pencere eþiðine sýðýnýr anýlar
Gözlerimde birikir geçmiþim
Tarifi vardýr artýk acýlarýn
Beyaz teller arkasýnda gençliðim
Nicedir kaybetmiþim kendimi, hiç sorma!
Bir umuttur ki bu yanýmdan geçen
Vuslata dair,
Köhnemiþ bir zaman köprüsünde sallantýlý
Her zaman geç saatleri seçerim
Dümen çevirir hiç þaþýrmaz rotasý
Korunmak için sakladýðým silahla vururum kendimi
Bir mevsimdir ki belli belirsiz
Nisandýr ortasý
Dirilirim!
Dört mevsimin üçünde solan çiçekler gibi
Tek vasiyetimdir
Bana senden kalan bu sensizlik
Naðmesiz çalar þarkýmýz
Anlamýný yitirir tüm sözcükler,
Buslu camlar konuþur baþucumda
Gecenin dilinde saðýr eden sessizlik
Bulutlar tok
Oysa özlemi olmuþtur her zaman daðlarýn
Yetiþemez,
Yaslanýnca toprak çeker hep bizi
Nedense
Yaðmuru deðil toprak kokusunu özlerim en çok
Ve geçmiþi sararým geriye
Bir karýncanýn yaðmur telaþý
Güneþin ýþýltýlarý öper güvercin kanatlarýný
Duyduðum en güzel namenin sesi
Dalýnda nazenin bir elma
Gece yanar kýzýl ýrmak gibi þafakta
Hatýrladýðým en eski Nisan’dýr bu.
17.01.2016