Sevdiðim!
Çok uzaklardan yazmýyorum inan
Hani gemiler gider
Limanlar dalgalarla boðuþur ya
Martýlar ekmek kýrýntýsý arar
Hasret dolu bir parça öfke düþer suya
Kurumuþ sessizliði yakar
Adý deðiþir göç eden þehirlerin
Güneþin battýðý yere uzar tüm yollar
Tel tel savrulan saçlarýna asarým
Ezberlediðim þiirleri
Kimliðini kaybetmiþ ne varsa geriye kalan
Bir sokak numarasý gibi
Seker durur duvarlarda geceleri
Bilmeden üzerine An/sýzýn çöken
Hüzünlerden çýkar gelirim
Her gece pencerenden içeri
Sözyaþlarýnla örterim çürüyen yalnýzlýðýmý
Þiir olur kar gibi yaðarsýn karanlýða
öpemediðim,
Kanayan parmak uçlarýnda atar yüreðim
Nerden bileceksin!
Sevdiðim!
Bastýðýn yerlerde hep sol(uy)up yeþerdiðimi
Demlediðin çayda yurdumun kokusunu
Taraklarýna ASILI mahkûm hayallerimi
Kurdelende dikili Vatanýmýn bayraðýný
Gözyaþlarýnda yýkanan cenazemi... !
Tutukluðumu!
Tutkunluðumu!
Tutsaklýðýmý!
Dalýna ASILI bir su damlasý gibi
Emanet bilip emanet diye verdiðim yüreðim gibi
Üþüsen donarým,
Rüzgâr merhametiyle bile dokunsa
Düþer senden önce ben kanarým
Güneþ öpse saçlarýndan
Topraða karýþýr, buhar olur yanarým
Þimdi bende,
Ve her Zaman
Dalgalarýn savaþýndan
Kuruyan sessizliði yakýp geldim
Bir tutam umut peþinde
Adý deðiþen þehirlerde
Tel tel saçlarýna asýlý þiirlerde
Uzayýp giden yollarýn sonunda
Güneþin battýðý yerdeyim.
10.12.2013