çiçeklerin de bir kalemi vardýr aydýnlýða dönerler yüzlerini önünü kesmez kimse birbirinin hepsi de göðe ismini yazar incedir çizgileri sýrattan naif kelebekler konar uçar üstüne kimse tapulamaz yek diðerini
insana yakýn bakýþla merhaba derler insana dönük doðada ama her zaman bir hayvan ezer en dolgun tomurcuklarýný
öyle umulmadýk yerde açar çiçekler bir duvarda bakarlar gülümseyerek görmeden geçen bir yolcunun gözlerini yýkarlar capcanlý renkle kollarýný uzatýrlar, yere ve göðe hakkýný verirler damla yaðmurun topraðýn ýþýðýn
ah uçurum çiçekleri sevgiye tutunanlar nasýl baþarýrsýnýz umut vermeyi dökülse bile topraðýnýz aþaðý her zaman diktir baþýnýz yukarý
16. 01. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.