benim deðil bu pofff sözcüðü hiç kullanmam üstelik bunu dayaðýný yediðim bir adam kullanýrdý kendi yüzünde patlardý duvarlarý tekmeleyen ayaklarýnda sonra ebesi onu sevsin diye yaþamýþ çocukluðunu onun hiç annesi olmadý
benim hayatýmýn en genç döneminde bu adam beni poflardý hiç okþamamýþtý babasý saçlarýný aðabeyi verdiðinin on katýný alýrdý kýz kardeþi yanýndan kocaya kaçtý uyur uyanýk arasý dank etti kafasýna sevgi nereye defoldu
gözümün önünde bir kedinin boðazýný sýktý gömüldüm yorganýn altýna bakýþlarýyla beni öldürürken kedi nasýl düþecekti dört ayak üstüne dört döndü p’offf sokaðýn kalbi delik sokaðýn ayaklarý buz gibi ýsýnýr mýydý acaba üstünde kayarken çocuklar el sýkýþýr mýydý sokak ve çocuk ve çocuklarý býrakýp giden anne
bu þiir böyle yazýlmazdý elbette öldürülmeseydi baba..
17. 01. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.