Kardeşe Mektup
Yirmi yýlý geçti, þehre geleli
Hasreti yazarým ey Ayþe bacý
Görmedim ben gibi, garip, çileli
Herkes haným aða, bey Ayþe bacý
Ne kalplerde sevgi ne saygý kalmýþ
Yerini nefret, kin, kýskançlýk almýþ
Büyük þehir diye yalan ün salmýþ
Burnumda tütüyor köy Ayþe bacý
Aðaca, yapraða gözlerim hasret
Ýþin gücün yoksa betonu seyret
Yolda yürümeye ederken gayret
Caný zor kurtardým vay Ayþe bacý
Komþu komþusuna vermiyor selam
Kimle edeceksin bir iki kelam
Nerede burasý nerede sýlam
Orayý cennetten say Ayþe Bacý
Hayatý unuttuk, sanal dünyada
Cansýz yaþýyoruz korkunç rüyada
Gülüp oynuyorduk çayda, kayada
Özlerim maziyi duy Ayþe bacý
Çamaþýr, bulaþýk yýkamaz elim
Tarlada, bahçede bükülmez belim
Üç oda bir salon içinde gülüm
Topraðý özledim huy Ayþe bacý
Her türlü yiyecek dizilmiþ rafa
Alýrsýn marketten çekilmez cefa
Yazýk ki tadý yok sürülmez sefa
Gösteriyor sade boy Ayþe bacý
Yaþlýsý, çocuðu, genci bir garip
Kimi el üstünde kimi muzdarip
Kýrk gün yatýyorlar olurca grip
Hasta olan kalpler oy Ayþe bacý
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.