Gülüşün Kadar
Ne zümrüt ne yakut, ne pýrlanta yar
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Kutuplarda ateþ, çöllerde pýnar
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Adýma deseler aklýn timsali
Olsam yýldýzlarýn, ayýn emsali
Kanatlanýp uçsam kuþlar misali
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Göðe kardeþ olsam, bulut toplasam
Kederli kalplere neþe saplasam
Sahralarý renk renk çiçek kaplasam
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Kalem olsam yazsam, güzel masallar
Çaresiz gideni, getirse yollar
Önüme konulsa, kuþ sütü, ballar
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Bir an çocuk olsam, gülsem, aðlasam
Salýncaða binip, çoþsam çaðlasam
Saçlarýma altýn teller baðlasam
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Deseler de sultan, sanma hiç rahat
Yokluðun ettirir gönülden feryat
Kaf daðýnda olsam, sürsemde hayat
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Aþýk, maþukundan ayrýyken ölü
Ayrýlðý yakýp savursan külü
Toplayýp getirsen, leylaðý, gülü
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Düþünme sakýn ha, ne alsam diye
Sevene sevdiði asýl hediye
Servet ödesen de, pembe inciye
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Piþirdi gönlümü hayat okulu
Artýk huzurumun yok baþka yolu
Neyleyim yiðidim, parayý, pulu
Mutlu edemez ki gülüþün kadar
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.