Adalet
Kan revan içinde, kabuksuz yara
Top yekun dünyayý, sarsan Adalet
Silinmiþ renkleri taç giymiþ kara
Nedendir, niyedir, sorsan adalet
Bencilliðe zincir vursan Adalet
Doðru konuþanlar, susmuþ nicedir
Kullar yüzlerini asmýþ nicedir
Gelmez güzel günler küsmüþ nicedir
Kalplerde barýþý karsan Adalet
Hasedi, nefreti sürsen Adalet
Kuruyor nehirler kuruyor göller
Kayboldu ormanlar, çoðaldý çöller
Kaç senedir neden, aðlýyor güller?
Mazlumun halini görsen Adalet
Tarafsýz tarafta dursan Adalet
Artýk göz yaþýný silsin çocuklar
Þekerin tadýný bilsin çocuklar
Oynaya oynaya, gülsün çocuklar
Bütün gönüllere girsen Adalet
Sonsuz mutluluðu sersen Adalet
Kimsede kalmasýn kimsenin ahý
Unutsun insanlar, kini, silahý
Ýþlemesin kullar hiç bir günahý
Cehalete bir son versen Adalet
Kucak kucak ilim dersen Adalet
Pireden bahane yakýlýr yorgan
Sade mal mülk deðil, çalýnýr organ
Masumun boynuna takýlý urgan
Hak’kýn mizanýný kursan Adalet
Zalimin belini kýrsan Adalet
Ne zamandýr yoksun, kayýp mýsýn sen?
Haksýzlýklar oldu dört yönde esen
Haykýr, yüreklere eðer var isen
Ýlmek ilmek umut örsen Adalet
Yeniden kol kanat gersen Adalet
Emine Yýlmaz Dereci
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emine Yılmaz Dereci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.