İNAT ÇİÇEKLERİ

Saman sarýsý bak bana
Vakitlerden bir çýð vakti
Sel kanatlý bir nehir aksýn
Zehir zemberek bir sevda, akýntýlarýyla
Durmadan tekrarlasýn kendini
Yorgun düþeyim sonra biriktirmekten
Son resmine düþen suskun cemreleri.


Haraç kesiði uykular sýzýyor düþlere
Küheylan üþümesi bir yorgunluk düþüyor sulara
Baðbozumlarýna yolcu bir intihar yürüyor unutuþlara
Kasýrgalar inliyor içimde
Kurþunlarý beddualý namlular
Topal sayýklamalý yalvaç kederler.

Güz ektim ve gizlendim, biriken sessizliðimde
Aþk örgülü saçlarla dokudum geceyi
Yalnýzlýk heceledim ve boðuldum
Ýnat çiçekleriyle tutundum duvarlara

Sorular, gözyaþlarýna gerili bir Ýsa sancýsýydý
Yanýtlarsa, kimsesiz kalýþlarla bir faili meçhul
Son dönüþler, hanýmeli gölgesinde bir yýkýntý
Bazen de ölümdü öylesine, yalýn ve sýradan
Dönmeyiþlere hükümlü.

Eski bir fermanda unutuldum ben
Ýdamý ertelenmiþ ihanetleriyle
Doðumla ölüm arasý yokuþlarda
Güz rüzgârlarýnda üþürken yüreðim
Hayata tutuklu, hiçliðe müebbet
Hayat ki, acýyla aldanmanýn
Hüzün mühürlü yanýlgýlar kitabýdýr
Sayfalarýnda buz daðlarýna yaslanmýþ
Lâv acýsý çaresizliklerle
Kehribar kokulu alýnlarýn kanadýðý.

Bir avuç yangýným þimdi
Yarým kalan yaðmurlarla, yorgun bir akþamüzeri
Hüznü sedef kakmalý bir kýyýda
Aklýma düþtüðünde bakýþýn
Sere serpe çaresiz bir cinnetle
Soluðu mahpus bir yolcu oluyorum yokuþlara
Yanarak yürünen yollarýn sonunda
Çýðlýk kuþanmýþ sözcüklerle
Kül olarak kalakalmak bir baþýna
Fýrtýna yüklü gemilerle yol almak sonra
Kimliði kimsesizliðe karýþan rüzgârlara.

Latif Köybaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: