öyle aðýr ve içinden çýkýlmaz bir bataklýkta ki bu dünya yükü kolayca taþýyýp bu zayýf insan kollarla uçmak mümkün deðil düþlemek maviliklere varmayý vurdular en çocuk yanýndan adýmlarýmýzý en sivil en sözde demokratik darbeyle sayamýyoruz ölüleri
söz sözü yalanlarken nasýl yürürüz arkasýný dönüp gitmiþken bizi beklediðini sandýðýmýz nasýl inanacaðýmýzý bilmediðimiz sevgili yeter derken bir yudum sevgi kalbimizi ýsýtmaya harlatmaya artýk buz tutan ocaðý küllerini bir rüzgâr savurdu eskiden masal anlatan yaþlý insanlar da öldü ya da unuttu masallarý
güller kurudu kitap sayfalarýnda biri kaldý uzaktan bakmaya ürkek vurulup cenazeleri götürülürken tavþanlarýn avcýlar her karaltýyý vurdular..
08. 01. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.