ey mal mülk sahibi ölüm geldi ara bul kefeninin cebini saat çaldý düþün kaçýp kurtulacaðýn yeri
sürüp gitti bir koþuþturmaca dupduru bir nehir akýp gitti önünden nehirde yüzenler boðulanlar kýyýya çýkanlar oldu
nehirde yýkanan boðulan ölen çocuklar ne kadar sýkýntý ne kadar umutsuzluk ne kadar acý býraktý içine kimin kulaðýndan tutup bindirdin adalet terazisine
uzakta duruyor bak gülerek dünya kadar zulmün savaþýn mülteciliðin ayrýmýnda deðil sanki bu ölenler sinek deðil bu akan kan insan kaný suyun kýyýsýna ölü balýk gibi vuranlar az önce umutla biniyordu umut teknesine
ölünce kaplayacaðýn yer belli dünyada kalacak altýnlarýn alt üst edecek sarayýný varisler izin verecekler mezarýnda dikenli gülün bitmesine bir tavuk üstünde eþinecek bir horoz ötecek sövecek rahmet okuyana kalkýp da yerinden bir yanýt verebilecek misin?
hani sýkýyordun avucundakini vermemek için bir yoksula emin misin ölmeyeceðine!..
06. 01. 2016 / Nazik Gülünay
Sosyal Medyada Paylaşın:
glenay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.