DİRVANA

Hatýrasýna çekiliyorum aslýmýn
Þizofren ihanetlere inat
Tersinden yürüyorum bütün yollarý
Yüreðimle yürüyor,bedenimle duruyorum
kal(ma)mak,sor(ma)mak,kanat(ma)mak için geçmiþi
Asýlsýz bir ihbarla
kanat çýrpýyorum günsüz mevsimlere
Akbabalara karþý kýrlangýçlar birikiyor içimde
Deneme yanýlma duraðýndan ’U’ dönüþü ile
çaðlarýn duruþmasýnda buluyorum kendimi...

Sanýklar tanýk...
*
Suçlar bedelsiz ...
*
Yüzleri yok utanmaya....

Tahliyeyi bekliyor ruhlar
umudun siyaha büründüðü derinlerde..
Doðrularý söyledikçe
yalan kalýyorum hüznün þahitliðine...



Hesap soruyor gelecek ve geçmiþ
dört yaný esir eden savaþlardan.
Sarmýþ en üçra köþeleri ayrýk otu çaresizliði
Kim kimin kýyýsýnda þaþýrmýþ replikler...
*
Ah Dirvana;
*
Sesinin öfkesini öpeyim bana sus deme!...
Ölüm kaç nefeslik!..
“Kýrýlan kaç düþe denk gelir ki hayat!
Bunca canlar aðlarken
bir balýk düðümlenir Yunus’un boðazýna
Vebal yükler morg alfabesi satýrlarýna..
Hiç oldukça karanfil kendine atýlan oklardan
býrak çýkarayým parantezin içinden
sevgiye biçilen deðeri cimriliðinden..
Sýrata asýlý kalmasýn yok oluþlar...



Öðrendim aðýtlarý her dakika atýlan zýlgýtlardan.
aðlak yaþlý kadýnlarýn titreyen dudaklarýndan...
ÇOCUKLAR’ca ölüm ekti bu topraða her giden
Utanarak yürüyorum o yüzden
bastýðým toprak yollardan..
Bir de ;
Bir de...
Baþlarýnýn altýna yastýk yerine ýstýrap koyan analardan...



i. s. y. a. n. çýkarýyor Endülüs kokan ellerim
Kurþuna dizilen sözleri dillendir(e)miyor kalemim
Yýrtýp atmak istedikçe beynimde birikenleri
çarpýyor satýrdan satýra sýyrýk düþüncelerim.
Sessiz senfoni havasýnda sabra ’hu’ çekiyor
göðe doðru uzanmaktan yorulan ellerim!...



Ferda Özsoy

Dirvana;Güvercin büyüklüðünde gri renkli göçmen bir kuþ.

Sosyal Medyada Paylaşın: