Aller Paris
Karanfiller dökülmüþtü Sen nehrine,
Sen sanki Nil gibi...
Sarýlmýþtý Natr Dame’nin çan kulelerine...
Onca can akýp gitti Natr Dame’yi seyrederek.
Oysa böyle gürültü duymuþluðu yoktu Paris’in...
Ve hiç sessiz olmamýþtý bu kadar.
Çocuklarýn kahkahalarý sindi disneylanda...
Þanzelize çýkmaz sokak oldu.
Ve Eyfel’i selamlayarak geçtiler sen nehrinden...
Mona Lisa hüzünlendi lourende...
Concorde meydanýný munlar aydýnlattý geceleri..
Bu þehir tarih kokmadý.
Bu þehir katliam yaþadý.
Bu þehir sanatýn içinde mermiler gördü.
Bu þehir tarihin içinde cehennem.
Kral louis uyansa, yýkýp gider buralarý...
Napolyon paraya tamah etmez.
Bu yiten canlar , hepsi insan.
Silahla dünya düzelmez.
Þimdi Charles sen çok kýzacaksýn bana,
Oysa suç dünyanýn...
Barýndýrdý teröristleri üstünde.
Özür dilerim Hourness
Sahip çýkamadýk sanatýna..
Ve Victor bu kara geceyi yaþatan sefiller,
Gün dönümünde göremedi,
Mavi olan Paris’i...
Sen gündüzleri çýk Katedralden Quesimado,
Biz çok daha çirkiniz.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.