İyi ki doğdun Rapunzel

Derin uyanýrým ben,
Her gece sanki unutmuþ gibi,
Bir þeyleri...
Yarýna erteleyerek,
Pardon siz aþýk mýsýnýz?
O zaman bilirsiniz oval harfler muskasýný,
Kalbe çengellenir.
Kimse okuyamazki onu,
Tanrý dilindedir.
Ben böyle esir oldum.
Bir gözün bulunma halinden,
Uzaklarda kalarak,
Anlayarak mesafelerin önemsizliðini,
Böyle düþkün, böyle rüsva...
Sokak aralarýnda, aklýn bir yerde,
Gönlün baþka bir þehirde kalarak,
yarým yamalak, yaþamak...
Oysa ne kutlu doðum haftasý bu hafta,
Sakin esecek, serin rüzgarlar,
Kuzeyde bir deniz durgun,
Bir sürgün ve bir yorgun...
Ve bir üf de mumlara,
benim haddim yok o dilekte,
Kalbinde,
Kalbinin bir yerlerinde,
Bir þeyler gizli bana karþý,
Bul onlarý,
Tanrýnýn armaðaný onlar...
Öyle kutlu doðum haftasý bu hafta...
Derinden ve beyinden eksik,
Sen varmýþ gibi olacaðým,
Çok gülecegim.
Mutluluk yanýma yakýþacak vesselam,
Bir kahkaha paketlerim belki,
Bir avuç gülücük,
Yada þiir demeti..
Belki sende gelirsin benim gibi,
Koþar adým ve üfleyerek düðümlere,
Oysa ben korkarým,
Mesafelerin öneminden...
Sosyal Medyada Paylaşın: