İbrahim kalbini put sanıpta kıran kim...
Bir söylemin yýkýntýlarý var gönlümde...
Bir putun eline balta tutuþturulmuþ,
Diðer putlar yerle bir...
Ateþe atýlmýþ bir peygamberin gül bahçesinde kokuþunu,
Karýncanýn tarafýný,
Nemrut’un þaþkýnlýðýný gördüm düþümde...
Düþünce anne elimden kimse tutmadý.
Saçlarý dolandý bileklerime,
Saçlarýmý kurban ettim dileklerime...
Kader böyleymiþ anne,
Bir harfi boynuma dolayýp sallandýrdým kendimi tavandan,
Sahi anne haber var mýydý Nemrut’tan...
Oval bir harfi boynuna dolayýp sallandýrdým onu zihnimden,
Sahi anne melekler ölür mü?
Temize çekerken ruhumu farkýna vardým.
Nemrut’un ateþi yutmuþ beni,
Gül diyarýnda yanar gibiyim.
Sahi anne ölüler nasýl öldürürler,
Bir arýnýn dilinde pelen olmadan.
Gýrtlaðýný deþerek öldürürler ölüler,
Her gün biraz daha,
her gün bir fotoðraf daha,
Içerden, kesmeyi unutmuþ bir neþterle keserek öldürürler, ölüler.
Sahi anne sen ölür müsün benden evvel?
Bir annenin ölüsüne sarýlarak aðladým,
Bir babanýn ölüsünde aðlamýþlýðým vardý aslýnda..
Benim babam deðildi,
Sahi anne kimin babasý vardý aklýmda?
Kader böyleymiþ deyip,
Uyumuþluðum var taþlarda,
Aþký iþlemiþliðim var taþlara,
Sahi anne Ýbrahim nasýl yaptý Kabe’yi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.