Ermenek

Bu bir toprak hikayesi;
Siyah, cömert ve birazda yar gibi...
Ares’in evi tam da orasý,
Ortasý kömür karasý...
Sönsün diye içindeki cehennem su doldu.
Cennet suya düþtü.
ne varsa engel önüne, Aldý cennete götürdü.
Ýnsanlarda gönül yarasý...
Cennet böyle gelir iþte,
Yukarýdan su gibi..
önüne ne katarsa cennete sürükler...
Maddi dünya düzeni,
Ölü oðul, Beklenen baba, gereksiz fýtrat...

Tanrýnýn buyruðu, 
Haþa...
Ölüm meleði su döktü, tepeden..
Baba mesleði, bu ne biçim gelenek..
Deyip aðlamalý Ermenek..
Bu günlerde kimin yüzüne kahkaha düþse utanmalý.
Unutmalý insanlar, yerli tank yapabildiðimiz için, acýlarý.
Unutmalýyýz çünkü biz van minüt dedik...
Unutmalýyýz somayý, cudiyi, tuzlayý, kadýn cinayetlerini...

Üzülme çocuk sana pahalý hediyelerle yeni baba getirecekler,
Sen hiç üzülme ihtiyar oðul dediðin bir kaç yüz bin filan bu memlekette...
Sevmek birazda toprakta gerekli,
Sende üzülme kocan çok para kazandýrýrken gitti cennete...
Üzülmeye gerek yok bu iþin fýtratýnda ölüm var...

Sosyal Medyada Paylaşın: