Cahiliye dönemi kýz çocuklarýnýn mutluluðu var yüzümde, Aðzýmda toprak tadý, Elim beni ölüme terkedenin ellerinde... Bir nebi beklerken düzeni yerle bir edecek. Putperest oldum dininde... Düzen böyleymiþ deyip girdim topraða, Bereketliydi bu sene, Teþekkürler Kibele...
Bir mumyanýn doðuþu gibi þehadet parmaðýmý çýkarttým topraktan, Rüzgar dokundu, mevsim geceydi. Gökten beyaz adamlar beyaz yaðmurlar indirdiler, Göktanrý birleþtirdi siyahla beyazý...
Dinlerin kardeþliði Bir haç çýkartýp cebimden, Hahamla altýn kaseden þarap içtim. Hak din ýslam deyip, Vav oldum yaradanýn önünde, Avucumda dualar biriktirdim. Beyaz adamlarla gönderdim, Bir görseydim, Ciðerlerim hafiflerdi, Gönlümdeki cehennem sönerdi belki...
Þimdi Rabbim, O kulunun kalbine ruhumdan bir parça koy... Toprak bizi kavuþturur, Dünya ayýrmasýn...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.