Bir kaç kelime söylerim mesela, Bir pencere düþün, Okul penceresi, Hiç bir camii okul yaptýrmak için para toplamaz mesela, Bu ülke fazla Laik... Öyle kuytu köþelerde devletin terk ettiði bir okul penceresi düþün. Daha ergen yaþlarýn, Sesin fazla çatlak, Sol elin havada, Neyin devrilmesi ümit ettiðin... Bu ülke fazlasýyla Laik... Eller havada, Eller yerde... Evlerde ateþ... Daha az sevmeli insan, Sevdiðine zarar vermesin diye... Bir kaç beddua da bu yüzden... Bu ülke fazlasýyla Laik... Daha erken kalp aðrýlarý, Saçlarý siyah, Yanaðýnda esved taþý... Bu ülke fazla çirkin, Yaþanýlasý gibi deðil... Bir pencere düþün, Okul penceresi... Ardý arkasý kesilmesin, Bu ülke göstermez asla içini, Transparan deðil... Bir pencere düþün, Pencere kenarý, En, Ön, Söz... Kimse saklamasýn sevdiðini... Bu ülke fazla unutkan...
Sene 2006, Köylü halkýn efendisi.. Köylü al ananý da git... Bu ülke fazla þehirli... Hatýrlanasý zamanlar, Kesilmesin aðaçlar Diye insanlar öldü Bu ülke fazlasýyla yeþil... Yeþil sahalardan taþan, Holiganýzm... Bir Annenin gözyaþý ne renk olabilir? Kýrmýzý mý lacivert mi? Bu ülke fazla holigan...
Sloganlarý yaptýklarýyla tutmayan insan ýrký, Insanlara taþ atarken, Nazým akýllarýnýn neresindeydý... Bu ülke orman gibi kardeþ deðil..
Bir pencere düþün, Okul penceresi...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayhan Yalçın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.