GÖK KUBBEDE BİR HOŞ SEDA
Siyah yorganýný sýrtýna alan bu uçsuz bucaksýz gök sahrasýnda
Gönül yalnýzlýklara merhaba dedi yine bu gece...
Kaldýrým taþlarýna sýkýþmýþ hayallerin uçurduðu
Kara sevda türküleri mýzýka eþliðinde çalýnýrken,
Sokak çocuklarý kararmýþ elleriyle alkýþ tutuyordu köþe baþýnda...
Karanlýk izbe yollarýn sonunda gidilirken dönülmez akþamlara,
Kulaðýmda baþka bedenlerde ölürüz biz þarkýsý çalýyordu...
Ýç denizimden yüreðime ilerleyen maðma gürültüleri,
Kulaklarýmý çýnlatýyordu mütemadiyen ýsrarla ve tiz sesiyle
Ýmdat seslerini görmemezlikten gelen ve gözyaþlarýma dur diyen
O nadide fikir rüzgarlarým esiyordu alabildiðine...
Ancak inci taneleri itiraz ettiler bu esen sert rüzgara ve
Acýmasýz gibi görünen hayatýn taþlý yollarýnda ’Narýnda hoþ, lütfunda hoþ’ demek
Ne güzel bir sesleniþti, ne güzel bir lezzet !
Bu gök kubbede hoþ bir seda býrakmak azmi ne tatlý, bir reyhan kokusu misali!
Yeni aþý yapýlmýþ,can fýþkýran dallar gibi, gençlik kokuyordu hava...
Yalnýzlýðý izbe bir çöplükte yere býraktým ve enel hak deyip sonsuza vardým...
Semiray Emre-Samsun/2015
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.