Git þimdi! Þehrim küsmesin yaðmurlara. Sokaklarýnda ulu orta gezmesin hayalin. Köþe baþýnda nöbette kalmasýn gözlerim. Taþtan yapýlma evlerin Küf baðlamýþ duvar diplerinde Bedenim seni dilemesin.
Git þimdi! Hiçbir vapur, iskelede seni beklemesin. Ve bilsin bütün Martýlar, Geriye dönmeyeceðini. Sonra dinlemesin kimse Beni darmadaðýn eden sesini. Onlar hatýrlamasýn bir kadýnýn teninde ölürken aklýmý yitiriþlerimi.
Ve siz bilmeyin ki; Gittiðinden beri Ölü bakan gözlerimin toprakta dirildiðini. En çok!
Kasým güncesinden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zên Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.