MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

AY IŞIĞI SAGUSU
Utku Aksu

AY IŞIĞI SAGUSU


AY IÞIÐI SAGUSU

I
yanýtý olmayan, dilsiz bir soru var þimdi
zulasýnda bir hayat eskitilmiþ bu þiirde
ay ýþýðý yýkarken kendini gözlerimde
kapamýþým gecenin üstünü fersiz hayallerle
mazi bilerken kendini, ömrümün biley taþýnda
yaþanmamýþ hayat artýðý günler
ýssýz bir takvim yapraðýnda oksitlenirken
sevgimin beyaz bulutlu sözlerini katlederken
kan mürekkepli kalemlerdeki mavi isyanlar
tutunduðum o dalgýn gülüþlerde mühürlü,
hala gözlerin

II
kýraç bir umut tarlasýnýn verimsiz çýðlýklarýna
yaðmursuz tohumlar serpilirken, yüreðimden
yazgýmýn çeliðine su verilirken, gözyaþlarýmla
miþ-li geçmiþ zaman eklerinde unutulurken
dudaklarýmýz damgalý, günahkar yeminler
tuttuðumuz dileklerin yýldýzlarý kayarken
son kullanma tarihi geçmiþ andýmýzda
helal et
dudaklarýma içirdiðin dudaklarýný
helal et
baþýmý yasladýðým dizlerinde býraktýðým,
yorgun aðrýlarý
helal et
içime sinmiþ yangýnýmýn sen kokularýný
çýplaklýðýnda öldürürken seni, sýmsýký sarýlmalarýmla
terindeki tuzu basarken, dokunduðun yerde açtýðýn
harf harf sen kanayan, dudak yaralarýna
ne olur helal et
açtýðýn yaralarýmýn, onulmaz acýlarýný bana

III
bir gidiþin, yok edici fýrtýnasýna kapýlmadan önce
adýmýzý ayrýlýða yazdýðýmýz, o kahpe, lanet gecede
dalgýn, nemli, puslu bakýþlarla uðurlarken sevgimizi
yýllardýr ayný yere gitmekten yorgun, merdivenlerde
ellerimde, çaresizliðin kördüðümleri parçalanýrken
ayakbaðý gibi, dalgýn gözlerini baðlamýþtým
asfaltlarýn baðrýna çaktýðým, mecalsiz ayak izlerime
herþeyi azalta, azalta tükettik, savurganca
sen kendinde maðrur, ödünsüz, sarp bir ruh
ben deli dolu
hayatý afacan bir çocuk gibi
çemberinde çeviren, hayta
sapanýmdaki boþ vermiþlik taþlarýyla
gözlerinde kýrdýðým kristal gözyaþlarýn
üzgünüm, n’olur beni affet
hayatýn kementi geçmiþ boynumda, açarken ayrýlýk çiçekleri
çek al ayaklarýmýn altýndan, þu deli gibi dönen dünyayý

IV
baþýmý vurduðum hatalarýmda, birikirken isyanlarým
gýrtlaðýma kadar doluyum ulan
anason kokulu bu isyan hayatý içmekten
bir geliþin sen kokan gizemsel þiirine
mutlanan dizelerin baharlarýný ekerken , beklentilerim de
anlamsýzlýðýn içinde köklenirken herþey
benim kurguladýðým senaryoda
ütopik küçüçük bir sahne
baþrolde hayat ve ben
bir de tamamlanmamýþ
kara kalemde tükenen baþsýz bir resim
hadi gel sarýl bana, önce öp beni
sonra sýkýca öldür yeniden
son bir kez daha öleyim senin ellerinden
La Rochefoucauld´un sözlerinde tutuþuyor gece
„hiç bir zaman sevemeyecek insanlar var aramýzda”

V
acaba ben mi sevmeyi beceremedim?
ezbere, tersinden yaþarken herþeyi
yoksa buz tutmuþ duygularýn kutbundaki kalbin
üþüttü mü, dondurdu mu sevgi kanayan yüreðimi?
bilmiyorum?

VI
çözümsüzlüðün denklemleri kurulurken
hendeklerinde umutlar katlettiðim
görücü usulü yaþanmýþ hayatýmda
hala kayýp harfler var alfabemde
nasýl kurarsam kurayým cümleleri
her harf bir anlamsýzlýðýn oltasýnda
yem oluyor, devrikliðine cümlelerimin
gece kara tülünü giydirirken
karanlýklar prensesi baþsýz balerine
rüzgar söylerken yalnýzlýk operasýný
akordu yitmiþ notalarýný
parçalarken kulaklarýmda sadistçe
eteði rüzgarda hafif açýlan
ölü düþlerin i mgelerinden kalma
hayalýnýn utangaç siyah kalýntýlarý
patlarken aynada
kara barut kokusunda ki
kirletilmiþ oksijeni nefeslerken, acizce gecede
hatýralarýn hapsedildiði resimleri azad ederken
gözlerinde güneþ kutsanmýþ meleðin ardýndan
hiç bir þey sonsuza dek masum kalmýyor
gaipten gelen seslerin tecavüzünde ruhum
mistik þiirlerle kirlenirken
uðruna saç sakal aðarttýðým
dinamitlenmiþ hayaller eðelenirken keþkelerde
bütün renkleri kirletilmiþ
gökkuþaðý renklerini soyunurken
ellerimin ökçesine yapýþmýþ nasýrlar
öðretilerini ezberletirken, acýmsý çýðllýklarýma
kaçýncý levelindeyim
baharlarýnda bir ömür biriktirdiðim yazgýmýn

VII
bir tren daha kalkýyor yalnýzlýðýn istasyonundan
onca sallanan eller arasýnda
tanýmadýk yüreklerin simalarýnda
buruk bakýþlý çizgilerde, mahsur kalmýþ gözyaþlarý
hiç gelmeyen baharlarca, mahzun edilmiþ , mülteci özlemler
garazlý bir ihalede peþkeþ çekilirken ayrýlýklara
yüreðime yaktýðýn devasa nevruz ateþi
yanarken tutuna tutuna ciðerime
kendi nefretimin ateþinde üþüyorum
yürüyemedim sonuna kadar
kollarýnda seni tattýðým lanet düþlerin
solgun gülüþlü sabahlara
dökerken mancanalar, zehirli sütleðen gözyaþlarýný
dört tarafý acýlarla çevrilmiþ, sürgün odasýnda
bu þiiri saðarken, harflerin körelmiþ gögüslerinden
bir kuþ sesine doðuyor güneþ, sancýsýz
onca sigara izmaritinde tükenirken nefeslerim
ciðerlerime zorla aldýrdýðým soluksuz soluklarýma
katranlý nikotin, ölümün akt resmini çizerken
ahlarýmýn içine gömüp kendimi
bembeyaz bir buluta yazýyorum
beyazýna sürgün dilekler baðlanmýþ
beyaz yazan kalemle “Ay ýþýðým neredesin?”


Utku Aksu 22.12.2008 03:08 Detmold

Bu þiir genç arkadaþým Duygu´ya ithaf edilmiþtir.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.