Özlemim
I.
Buharlaþtý sanki Hýzýr’ýn yýkandýðý bengisular
bulanýk sularda ýslanýr güneþ
can çekiþir
kar altýnda kavrulur çiçekler
umut, geceye esir
çile, ateþlerde yanmýþ karanfilin adý
hüzzamca kokar þiir.
Kurak iklimlerin su düþlerinde
ezilen menekþedir kalbim
kýskançlýklarla kýzýllaþan akþamlarý
yýkasam da Fýrat’ýn serin sularýnda
diner mi yüreðimdeki kýyâmet
Asýrlýk höyüklerin zenginliðinde
alev alýnca sular
kaynar yüreðimdeki tüm vakitler
lavlarla parçalanýr
ilkbaharýmýn öksüz çiçekleri.
Ölü kentin sokaklarý loþ
kýraðý çalmýþ düþlerden arta kalan her þey
hüzne ayarlanmýþ tüm zamanlar
yörüngelerini yitirmiþ gezegenler
gül açmayan zamana
iliklerimi üþüten yaza
düþüncelerimi terleten kýþa
ve çileye mahkum olmuþum
leylâklarla güzeldir kayalýklar
ben, baharsýz kalmýþým.
Denizleri sarmýþ ateþ
deniz, alev alev yanýyor
nerede gelecek zamanlarýn aydýnlýðý
gün doðumuyla aðaran tepelerin ardýndaki umut
hayallerim
rüyalarým
en büyük sevdalarým nerede
bir mum eriyiþinde tükenir ömür
falcýlara ýsmarlanan bir umudun peþindeyim
uðrayaný olmaz bozulmuþ baðýn
ben, hâlâ olmazlarýn derdindeyim.
Kanatlarýnda taþýr yeni gün ýþýðýný
ve zeytin dalý yeþilliðini
gün görmememiz için, gün görmüþler,
kahpece
tüm güvercinleri öldürmüþler.
Yarýnýmýzý arýyoruz
saman çöpü hafifliðindeki fikirlerle
yazýlarý silinmiþ
havuza atýlan kitaplarýmýn
ey mesih!
hapsedilmiþ nehirlerde boðuldu sözcüklerim
diriltir misin ölü mýsralarýmý
Sularýn daðlara aktýðý günedir özlemim.
II.
Bir dile gelseydi tarihim
anlatsalar da görkemli mazimizi
nasýl düþtük bu hallere
hangi gizli el lanetledi bizi
medeniyetimi haykýran
sanatým, þiirim, sazým ve türküm
ne oldu bize
anneliði tatmamýþ kadýnýn hüznüdür yaþadýðýmýz
Bir anne sütü bereketinde
hangi baharýn doðumuyla yeþerecek sevincimiz
yetmez mi ödenen bedel
ne zaman son bulacak bedeli ödenmiþ çilemiz.
Sularýn daðlara aktýðý günedir özlemim
o gün
ýþýklarýn sesiyle uyanýr
saf ve gizli kalmýþ arzular
tek çaðrýya yönelir yürekler
devþirmek için en verimli dualarý
ve güneþi bekler baharý yaþamak için her beden
Dudaðý çatlak topraðýn
benzi sararmýþ umutlarýn
ihmal edilmiþ dünün
diriliþ davetine koþar yaðmur
yere aðar umut
parçalanýr tohum
yeni günün diriliþini müjdeler
filiz verir memleket kadar sevdalar
kokar þiir.
Kurak iklimlerin su düþlerinde
ezilen menekþedir kalbim
kýskançlýklarla kýzýllaþan akþamlarý yýkasam da Fýrat’ýn serin sularýnda
diner mi yüreðimdeki kýyâmet
Asýrlýk höyüklerin zenginliðinde
alev alýnca sular
kaynar yüreðimdeki tüm vakitler
lavlarla parçalanýr
ilkbaharýmýn öksüz çiçekleri.
Ölü kentin sokaklarý loþ
kýraðý çalmýþ düþlerden arta kalan her þey
hüzne ayarlanmýþ tüm zamanlar
yörüngelerini yitirmiþ gezegenler
gül açmayan zamana
iliklerimi üþüten yaza
düþüncelerimi terleten kýþa
ve çileye mahkum olmuþum
leylâklarla güzeldir kayalýklar
ben, baharsýz kalmýþým.
Denizleri sarmýþ ateþ
deniz, alev alev yanýyor
nerede gelecek zamanlarýn aydýnlýðý
gün doðumuyla aðaran tepelerin ardýndaki umut
hayallerim
rüyalarým
en büyük sevdalarým nerede
bir mum eriyiþinde tükenir ömür
falcýlara ýsmarlanan bir umudun peþindeyim
uðrayaný olmaz bozulmuþ baðýn
ben, hâlâ olmazlarýn derdindeyim.
Kanatlarýnda taþýr yeni gün ýþýðýný
ve zeytin dalý yeþilliðini
gün görmememiz için, gün görmüþler,
kahpece
tüm güvercinleri öldürmüþler.
Yarýnýmýzý arýyoruz
saman çöpü hafifliðindeki fikirlerle
yazýlarý silinmiþ
havuza atýlan kitaplarýmýn
ey mesih!
hapsedilmiþ nehirlerde boðuldu sözcüklerim
diriltir misin ölü mýsralarýmý
Sularýn daðlara aktýðý günedir özlemim.
II.
Bir dile gelseydi tarihim
anlatsalar da görkemli mazimizi
nasýl düþtük bu hallere
hangi gizli el lanetledi bizi
medeniyetimi haykýran
sanatým, þiirim, sazým ve türküm
ne oldu bize
anneliði tatmamýþ kadýnýn hüznüdür yaþadýðýmýz
Bir anne sütü bereketinde
hangi baharýn doðumuyla yeþerecek sevincimiz
yetmez mi ödenen bedel
ne zaman son bulacak bedeli ödenmiþ çilemiz.
Sularýn daðlara aktýðý günedir özlemim
o gün
ýþýklarýn sesiyle uyanýr
saf ve gizli kalmýþ arzular
tek çaðrýya yönelir yürekler
devþirmek için en verimli dualarý
ve güneþi bekler baharý yaþamak için her beden
Dudaðý çatlak topraðýn
benzi sararmýþ umutlarýn
ihmal edilmiþ dünün
diriliþ davetine koþar yaðmur
yere aðar umut
parçalanýr tohum
yeni günün diriliþini müjdeler
filiz verir memleket kadar sevdalar
Mehmet Sait Uluçay[
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sait ULUÇAY Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.