GÜNEŞE AZ KALDI

Bu þiir, 27.10.2009 tarihinde dünden inciler listesinde yer almýþtýr.

Hüznün gözyaþýný döken bulutlar
Asýlý kaldý eþiðimizde.
Gülümsemeyi unutmuþ dudaklar
Zulmün zemherisini yaþar
En umulmaz korkular titreþir yüreðimizde.

Mevsimler mi deðiþti
Yapraklarý neden karadýr aðaçlarýn
Oyun mu oynuyor bize yoksa bahar
Ölümün aydýnlýk yüzüne gülümseyen
Cývan gibi oðullar
Çatal yürekliler
Kurbaný oldular yeþermeyen baharýn.

Çeçenistan’da kalmýþ bir yaným
Bir yaným Kýrým’da
Kosova’da, Bosna’da, Hersek’te
Akan kan benim kaným.
Denizler akýyor gözlerimden
Denizler boþalýyor damarlarýmdan
Musul’da, Kerkük’te inleyen
Yaralý bir ceylaným.

Neden türkülerimiz acýlý
Umutla kanlý býçaklý
Neden kanatlarý kýrýk her kuþun.
Nedir yüreðinde büyüttüðü kin
Eli silahlý
El kadar Filistinli çocuðun.

Ey acýlara demir atmýþ gemiler
Ey pusuya yatmýþ kâbuslu geceler
Güneþi avuçlamak için doðurmaktadýr bebekleri
Yüreklerinde kin büyüten anneler.

Kýþ tünemiþ talihimize
Sýcak bir bahar bekler yüreðimizdeki ayaz.
Aðlama
Aðlama ey gün görmemiþ
Ýçimde yetim büyüyen çocuk
Güneþe az kaldý
Dayan, dayan biraz.




Mehmet Sait Uluçay
Sosyal Medyada Paylaşın: