ESMER KIZ İÇİN BU KARA SEVDA

I.

Henüz gerçekle tanýþmamýþtýn
Ne kadar mutluydun.
Masallar ülkesinde
Bahar kadar umut doluydun.

Çok güzel giyinirdin, temizdin
Parlardý okula giderken iskarpinlerin
Ne kadar da sevilirdin
Gülücükler yumaðýydý esprilerin.

Hep taze bahar kokardýn
Uðramamýþtý sana yaz rüzgarlarý.
Hüznü tükenirdi
Kahta’nýn izbe sokaklarý.

Küçücüktün baban öldüðünde
Kabul etmedin yetim rüzgarlarý
Annen, seni býrakýp giderken
Hiç söylemedin öksüz þarkýlarý.


Týlsýmlýydýn sanki acýlara karþý
Dolu dolu neþe akan pýnardýn
Avuçlamak isterdim içmek için
Sevgilerle yüreklere akardýn.

Bir gün okuldan dönerken
"Ben de seviyorum " demiþtin
Farkýnda deðildin belki
Ýlk kez o gün gülmüþ, o gün aðlamýþtýn.

Sevgilim var diye
Kelebek kanatlarýnda uçardýn
Esmar rüyalar kadar güzel kýzla
Hayal ülkesinde yaþardýn.

Bir gün parmaðýnla göstererek
"Aha þu kýz" demiþtin
hatýrlýyorum adý Meryem’di
Dualarýn serinliði gibi sevmiþtin.

Belki tuhaf gibi lakin
gelen giden mektuplarý okurdun bana
her satýrda göz yaþlarýnýn izi vardý
Bu aþk acý veriyordu sana.

Esmer kýz için bu kara sevda
Eþiðinde oldun dilenci
Harcadýn bozuk paralar gibi
Ucuza gitti yaþam sevincin.

Aþkýn lezzeti acýdýr derdin
Fuzuli kesilmiþtin birden
Dolu dolu içiyordun aþký
Korkuyordum senden.

Kimse öðretmemiþti sana
Henüz, sevgiyle tanýþmamýþtýn
Belki de ilk kez
Sevgi için gülmüþ, sevgi için aðlamýþtýn.

Okulu bitmiþti liseli kýzýn
Bir yolcu biletine takýldý umut
O, Adana’lýydý gelmez geri
Heder etme kendini, unut.

Ondan hatýra kalan
Günah dolu mektuplardý
Ve bir tutam saç
Avuçlarýnda ateþ kaldý.

Dünün kaybolmuþtu sanki
Belirsizdi geleceðin
Türküler kederli, þarkýlarda hüzün
Þimdi yasýndalar senin.


II.

Yorgun yollara düþtün
Pembe umutlar adýna
Döndüðünde ellerin bomboþtu
Her þey kaldý yarýna.

Sevgisiz güneþ ýsýtmazmýþ
Ayaz geçti yaz mevsimin
Hayata pas çektin
Viranedir gönül evin.

Unuttun evin yolunu
Ne yaman kara sevda
Efkarýnla kan rengi
Gökyüzü paramparça.

Falcýlar oturdu kaldýrýmlara
Geleceðini okumak için sokaklar
Yollar sarpa çýkardý hep
Kilitliydi tüm kapýlar.

Koca þehirde hüzün vardý
öyle üzmüþtün ki sokaklarý
Gözyaþlarýnla bakýrlaþtý
Kentin kaldýrým taþlarý.

Unutmak için mi bilmem
Ansýzýn kayboldun ortalýkta
Duydum ki Diyarbakýr’lý olmuþsun
Aþkýnýz yapayalnýz kaldý sokakta.

Biliyorum mutlusun þimdi
nur topu çocuklarýnla
bilmem hiç karþýlaþtýn mý
Esmer rüyalar gibi kýzla.

Ne yaman sevdaydý yaþadýðýnýz
hevesle baþladý, yangýnlarda bitti
zamansýz açan çiçek gibi
koklamadan fýrtýnalar biçti.
















Sosyal Medyada Paylaşın: