Bu Şehir Sana Benziyor
Vakit yine gece, mevsim yine yaz,
Radyoda, babuba çalýyor yine...
Toprakta nemli bir deniz kokusu,
Aðaçlarda dalga hýþýrtýsý var;
Saçýmla oynarken ýlýk bir rüzgar,
Bu þehir bir anda sana benziyor.
Ýçimden geçeni hisseder gibi
Gökyüzü mavi bir abiye giymiþ;
Bulut mu, deðil mi anlayamadým,
Sanki gelinlikle kordona inmiþ;
Denizin kalbinde yanan limanda
Bu þehir bir anda sana benziyor.
Fýskiyeyle baþý dönen lambalar,
Rengarenk yansýyor palmiyelere;
Gecenin gizemi, ýþýðýn rengi,
Hazdan sarhoþ olup düþüyor yere;
Gözlerim dalarken hatýralara,
Bu þehir bir anda sana benziyor.
Mavi tabelaya, þehrin yerine,
Ah senin adýný yazmýþlar sanki;
O eski günleri anarken kalbim
Sesini yakýndan duyar gibiyim
Bu þehir, bu deniz, bu koku, bu ten
Seni ilk gördüðüm güne benziyor.
Mehmet Taþtan
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.