Beyaz Okeanides
saçlarýndan düþürdü sarý gülüþü
ellerinde oyaladý düþleri
/ açtý
nilüferleri bezedi göllere.
uzun yollarý sakýndý özlem
razýlýk verdi sütten ak göðüsleri
akýttý denizin tuzlu gözlerine
her þeyi her sev/iþ/ meyi sakladý
denizden evine.
balýkçý teknelerinde yükseldi ses
alabanda
sancak tarafý vurgun zamandý
tek tek çekti sayýlý saatleri
aðlara takýlý yarýnlarý…
þaraplar aktý
su kýzlarý sakiliðinde
su perisi gülüþlerini saçtý
denizin eteklerine
her yeni günle
mayýs çiçekleri saçýný taradý
astý sudan elbisesini
kutsal gecesinde giymeye.
taþtan evinde soyundu
hüzünleri yýkadý billur elleriyle
okyanus tütsüler bürünüp
çýplak tenini kutsadý
dalgalar sardý tüm gücüyle…
turkuaz þiirlerini serdi
tülden yataklar utandý
açýlan beyaz saklýlar
mavi uykular giydi geceye
ne çok aþk diledi tanrýdan
düþlenip uyudu tenha yerlerine…
su damlasýndan yüzünü sundu tanrýnýn ellerine
yanaklarý pembe rüya
ellerine aldý tuzlu deniz damlasýný
kimsenin bilmediði bir çiçek ekti diline…
bitimsiz düþ seçti Okeanides
denizleri özledi her gece
tanrýnýn gözlerinde…