Gardiyanýn avlu düdüðü ile, Hükümlü sohbeti mecburi molasý verdim bu ara, Gözyaþým sýnýrlarýn ardýna uzanýr, Elimi düþmanýn böðründe býraktým, Yüzemedim dünyayý gönlümce, Bir yarým Fýrat’ta boðuldu, Bir yarým Akdeniz’de vuruldu, Üç derviþ makamýndan kovuldum. Kimya ilmiyle, Elimde suni çiçeklerle, Beynime çizdiðim yoldan gittim taziye çadýrýma. Þimdi aklýma düþen bu þiirin tam ortasýndan, Üzerimde çocukluðum, fötr þapkalý bir amcayla el ele geçtim zifir kokulu sokaklardan. Çok eski bir kitaptan okudum, Birkaç milyon yýl önce ateþe vermiþler bir masalý, Ufku yanmýþ çocuklarýn, Adem gibi, Omurgasýz bir dünyada açmýþým gözlerimi, Adem iyi adamdý… Gözlerinde mayýna basmýþtý Havva Yüreðinden su, Gözlerinden yaþ akmýþtý, Gizi aynalara kalmýþtý. Aynalar vestiyerde…
Yüreðimi çok uzaða emanet ettim. þimdi ömrümü dürbünle izliyorum. pynst__
Sosyal Medyada Paylaşın:
babadergo1 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.