Yani
Sen þimdi gülersen;
Bütün nükleer denemeler baþarýsýz olur.
Bir çocuk gülümser,
Belki kamuoyu hazýr deðildir ama,
Sen gülersen,
Kardeþliðe soyunur harfler.
Son kurþunu kendine sýkar savaþlar.
Bir çiçek açar.
Yani
Ne gerek var bilmiyorum,
Ama sen gülersen,
Bir coðrafyada,
Mesela Siirt’e
Pervari’de,
Gelincikler sapýna tutulur.
Bir rüzgar yetmez yýkmaya.
Mesela Akdeniz,
Gözlerinden öper Botaný.
Veyahut Ege’yi.
Sen gülersen,
Anlamýný anlatamayan sözcükler,
Ýfþa eder kendini,
Yakýlýr sözlükler.
Yani sen þimdi gülersen;
Ben çay içerim,
Yanýnda simit,
Günün sabahýnda deðil,
Her öðününde.
Galiba sen gülersen,
Asgari ücretle kral hayat yaþanýr.
Kýþýnda ýsýnýrýz odunsuz.
Aralýk aralanýr.
Ellerini oh’lar mevsimlerin.
Yani,
Cenneti görmedim ama,
Ama sen gülersen,
Afiþleri asýlýr sokaklara,
Mengene gevþetir kuvvetini,
Ki,
Þairin hafýzasýndadýr o an neyi sýktýðýný.
Çýðlýklar çarmýha gerilir,
Yalnýzlýk bölünür kardeþ payý.
Yani sen þimdi gülersen;
Gökyüzü gelinlik giyer bulutlardan,
Kuþatýr dünyayý kuþlar.
Çeyizini hazýrlar bir kent.
Tahta bir sandýða neler sýðmaz ki,
Gülersen,
Yani þimdi,
Þuan,
Bütün savaþlar kesintiye uðrar,
Atomlar param parça olur,
Kýrlangýçlar gülümser,
Hiroþima gülümser,
Bir hamlede,
Bir piyon,
Bütün denklemleri bozar,
Düþer borç hanesine yazýlan rakamlar,
Borsanýn þefkatli rahminden.
Eski bir radyodan,
Eski bir kanal,
Sabah reklamlarýna günaydýn diye baþlar.
Bir fotoðraf rüya görür.
Siluetinin en güzel filmi çýkar tavanýmýn sinemasýnda.
En büyük alkýþlar ellerim.
Koca bir ödül bile alýr belki.
Yani,
Bir þeyden deðil ama,
Hani sen bi gülersen,
Galiba devrim olur.
En savaþsýzýndan.
NÖBETÇÝ_PÝYANÝST