Geceyle Bedava Münazara

Geliþinin ayak izlerini gördüm.
Altýnda hayatýn ezildiðini,
Sarýydý çocukluðunun saçlarý.
Üvey bir aþk peydahlarken,
Suni yaþam teneffüslerinde boðulmuþtu,
Kimliði belirli bir piç,
Kirasý paha biçilmez duygularýnda.
Senin bildiðin kadýnlardaným diyordu usulca,
Dudaklarý ýslaktý.
Tüm ganimet yârin yanaðýydý
Ýçsel iç çekiþleri saymazsak.
Geldiðin yer bâtýndý
Geri kalanlar batýl,
Ve
Seni doðururken günlerin
Geceyle acemice düzüþmelerini izledim.
Zemheri soðuklarda
Karlarýn eriyiþini,
Hatýrý sayýlýr kahvesiz gecelerde.
Gecede pek fehamet
Aslýnda sen gelince bileniyor haline,
Bir serüven kuytusunda varýyor tüm ihtiþamýyla beynime,
Ýblisini kandýran kelimeler türüyor dilimin ucunda,
Islýksý bir bank/nota satýyorum her þeyi.
Bir rakýya mesela,
Mesela seni anýmsatacak her hangi bir heceye,
Geceye,
Ayaklarým acýyana kadar yürüyorum izinde.
Pirincin taþlarýný ayýklar gibi
Ayýklýyorum her þeyi.
Gözünün ucunda bitiyor ilahi bir aþk,
Ve bir Tanrýça son okunu kendine saplýyor.
Bir kulluk psikolojisidir gidiyor.
Özünden Tanrýlar fýþkýrýrken,
Ben sana adanýyorum günde beþ vakit.
Yokluðuna adaktýr belki,
Nedensizlikte ihtimal dâhilinde…
Havarisi eksik ti bu aþkýn,
Ya çarmýha gerilse,
Ellerinden,
Ayaklarýndan,
Tüm uzuvlarýndan,
Kim çekecek göðüne diyorum.
Ellerin kapatýyor aðzýmý.
Susuyorum.
Sana susamýþlýðýn en yoðun halidir.
D/üþüyorum.
Anne þefkatine denk geliyorum.
Paydalarý eþitlenmiþ bir kesir
Sonu gelmiþ bir denklem gibi
Kaleminin ucunda bitiyorum.
Galiba ben seni seviyorum.
Kimse duymasýn,
Övünmekten korkuyorum.


Nöbetçi_Piyanist
Sosyal Medyada Paylaşın: