AH SÝTARE
Radyodan þarký kaydeden iyi çocuklar öldü.
Ben;
4444 kere ayný þiiri yazdým,
Astým yüreðimin bütün duvarlarýna,
Hasretimi Yakup’tan aldým,
Bin Yusuf öldüm cinnet kuyularýnda.
Yaðmurlar bilhassa baþýma yaðdý,
Yüreðime kaç gece Mehdi indi.
Beraber film izledik,
Kül gibi yaþamaklardan konuþtuk.
Sigaranýn zararlarýndan…
Ha bide senden..
Ben seni çok ideolojik seviyordum.
Çýldýrmýþ bir kuþ gibi yuvadan atlýyordum.
Ýçime nam salýyordu ki aþkýn,
Devlet bizi yanlýþ anlýyordu Sitare
Kederden daha ellerimi yaratmamýþken,
Nasýl okþayayým çocuklarýn saçlarýný
AH SÝTARE;
Ümmetini tufanda býrakan Nuh gibiyim.
Þark’ta babalar ölürken,
Ðarb’da çocuklar aðlardý tahta kapýlar ardýnda.
Memleket gem vururdu yarama,
Kaleme sýðýnýrdý kaðýtlar,
Ben bir bardak kaçak çaya.
Beklerken,
Avluya çiçek ekmeyi öðrenirdik.
Sonra hayal kurmayý,
Sen beni öperdin,
Ben meksika’lý olurdum,
Ateþ yeniden icad olur.
Seni yaþamak meþru olurdu.