ÖLMÜŞ KUŞLARA KASİDE NİYETİNE

babamýn býyýðýndan siyaset dersi aldým.
kaderimi gönyeyle çizdirdim sarhoþ bir ressama
üzerime meryem merhameti yýðýlmýþ
biraz Ýsa’ya acýdým biraz Godiva’ya.
hüznü çýplak gezen bütün fukaraya...
sert geçen þubata
sosyolojik bütün acýlara
çirkin kurbaðayý öpen prensese...
tecelli ile ecel arasýndaki yýrtýk çizgiye...

ben seni kýzýný seven bir anne gibi gördüm.
kar yaðýyordu her hangi bir insan daðýna
sana barbarlardan bahsetmemiþken henüz
parçalanýyordu bütün etin
bir itin diþleri arasýnda.
silahýmý çekseydim
yahut bir divan þairi olsaydým,
elbet merkezi cennet olan bercesteler düzerdim sana.
ekmekle gülden bahseden bir þiir içiyorum.
fena çarpýyor beynimi
karnýmda bir harp sürüyor
tanklar terliyor alnýmýn ortasýnda
dedem týrnaklarýný kemiriyor ninemin hüznünden.
gökyüzü devriliyor derviþlerin üstüne
ve kimya kurþun dökmeyi öneriyor kuþlara.
bir resimden çýkýp gidiyorsun sen
yüzünü yerinde bulamýyorum.
damarlarýmdan geçerken polis çeviriyor seni.
yasal tedbirlerle tutuyor ellerini
istimlak edilyor bütün düþlerin
gözyaþlarîn asýlýyor kent bulvarýnda
hükmü yanaðýndaki sivilceye okunuyor.
týrnaklarýma veriyorum ilk iþtimayý.
bugünde seni sevdiðimi söylüyorum duvarlara.
kasýmý yýrtarken takvim yapraðýndan


þimdi hüzünle düþünürüm uzaktaki evini.
yakýn akraba çýkýyor bütün acýlarýmýz...



pynst.
Sosyal Medyada Paylaşın: