(kýyametime saklý bir yaným kalmadý mahþere çýplak bir telaþým meðer ben bütün aþklarda senin bana yanýldýðýn kadar ben de þairlere aldanmýþým)
istasyonlarda savrulan kuru dallar kadar durgunum ekmeðim zakkum üþüyen raylara bir kez dökülmüþ soluðum oysa çok eski bir haritaydý adýmlarýný sarýp sarmalayan ayalarým serin çýðlýklar kuþandým da neyleyim bir sana yetiþip yetmedi feryadým...
hani o coðrafyalarýn dumanlarý olurdu seher mavisi yol aldýðýmýz tepelerde zemheriye tutulan mektuplar solardý gri gök usulca dolarken gözlerine kimseler iliþmez çalýnmazdý ýslýðýmýz ve þimdi kim bilir hangi ölünün ölgün elmacýk çukurunda kaldý adýmýz...
derken uzandý yýllar yorganlara yýldýzlara körpe otlar deþildi o nadaslýk tarlalara sokaklar sorgular soruþturmalar ekildi ve sorgusuz her düþ iþte o an da biçildi hasat dediler... çýyan kýyam ajans haberleri...
sonra ne sesimizi ne de sevdamýzý kimse bilmedi sen þehrin yerleþik hüzünlerine tutundun bense göçebe tenhalýklara bu yüzden beni çaðýran sesler hep bir masaldý o masallar ki...seni bana bir kez olsun hiç mi hiç anlatmadý...
aþk denilen zaten çýkýný hasret çarýðý yýrtýk bir elveda þarkýsýydý...
adý saklýmda kalan bir ben kaldým bir de gideceðim yerin adresi belki ardýmdan infazlar gelmez ama ah iþte yok mu þu mert metinin gölgesi...
o kutsal sularýn ezber edilmiþ köprülerinden borsa ihtilalcisi yenik köylü hisse senetlerinden bir tozun bile çarpmadýðý hicraný heder gecelerden...
geçtim...geçmesine de...
adý darda kalan bir ben kaldým bir de susacaðým þehirlerin adresi belki ardýmdan daraðacý gelmez ama ah iþte yok mu þu mert metinin gölgesi...
I.
su boylarýnda sýðýrcýklar yaman haziran ormanýn ýslýðý sanki aðzýndaki türkü dað çalýmý daðýnýk bir bulut baþým kursaðýnda kan kaynatan anýlara kalmýþým yüzümü yýrtsam sözümden bulurlar beni bu yüzdendir yolunu çalmadan yokuþundan kaçýþým...
þehir ne çok yalnýzlaþmýþ köprüler ne tenha mahzende unutulmuþ þarap gibi sokaklar seni içsem bu kadar sarhoþ olmazdým kaldýrýmda köpekler olmasa belki düþüp aðlardým binlerce pencerede sönen tek bir yüz sanki benim ayak týrnaðýnda sular hala çaðlasýn sevdiðim...
harcýna küs gülüþlerden ne kalýr geriye yataðýna yaban üþüyen aynalar mý düþerse deprem düþer daðlara derken bir sevda incindiði yerde biter hangimizin kýrýlmýþ bir þiiri yok ki yürekten de beter dize çarpar titrer...
daðýlmýþ yaðmurlarýn göçebe þarkýlarýndan rivayeti yalanýndan da ziyan sebil diyarlardan giz sofrasýnda kemancýnýn bildiði makamlardan
dinledim...dinlemesine de...
adý benle kalan bir ben kaldým bir de soracaðým yalnýzlýðýn adresi belki ardýmdan gölgem gelmez ama herkes kadar uçurtmadýr gök mavisi... Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.