Kiþneyen at gibi yelenle göðüs ger þiddetli rüzgara,
Pak alnýnla çýkmadýnmý Güneþe varmak için bu yolculuða,
Eþkiyanýn silahýnýn soðuk demiri dayansa da þah damarýna;
Dünyalýk yoksa omzunda çýkarsýn turna gibi göðün yedinci katýna,
Onurlu yaþayan bir neslin korkusuz vakarlý torunlarý,
Bu alçak dünyayý kutsal diye kim senin yüreðine kazýdý,
Bilmezmisin,mýrrýðý karýþtýrmakla çýkarmý onun lezetli tadý;
Kalk ve doðrul sonra göm topraða sýrtýndaki bu dünyalýk mevtayý!
Daðlarýn korkup kaçtýðý,emaneti ancak ben taþýrým diyen yüreðin deðil mi;
Toprakla buluþunca,cenneti mualla sandýn herhalde buradaki debdebeyi ,
Yorulmuþ aþklarýn bu kervanda bestekarý yok sana söylemediler mi!
Ziya-i aþka rücu eden nefer kalk ve uyan hiç uyumuyor cehennem zebanileri!
12.09.2015/22.05-22.30/Çamlýca ev/Ýst
Erol Kekeç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.