gözlerinin aklýma vurduðu ceketsiz bir akþamdý dilenciler uðulduyordu göçük göçebe kaldýrým köþelerinde saçlarýndan savrulduðum sesin karanlýk bir çýkmazdý zühreydi adýn benimse bir ismim yoktu çaðrýlmak gibi…
yüzün aynalara devrilirdi duruþum bu yüzden kýrýktý belki sana söz ucunda seken yeminler bozgunu bir tenhalýktým oysa senin hep omuzlarýn üþürdü sonra sustuðun anýlar ve neden sonra bozgun pankartlar gibi daðýlmýþtý üstümüze yaðmurlar dursak cinayet kalsak namlu kokardýk oysa biz eþiklerin kýyýsýnda üþüyen aslý gazel ömrümüze ziyan içli bir þarkýydýk…
zühreydi adýn benimse bir ismim yoktu çaðrýlmak gibi ki masallarým vardý seher tüten serçe sabahlarda gece düþen kentlerin puslu ölülerinden selam alýrdýk ve hep ama hep o gri kederle soluyan yüzlerden duyardýk kayýp giden yýldýzlarýn ömrümüze dilek ýsmarladýðýný ve saklýmýzda dalýp gittiðimiz solgun resimler olurdu her dem yüzümüze çarpan yenik özlemler yanýðý…
daðýlan ve debreþen ateþler dokunurdu patikalýk gülüþlerine esmer çiçekler kokunu bana sorardý þairler yoktular belki onlar da kendi halinde yine kendi seslerine küsmüþlerdi kimbilir belki bizden önce bir zaman þafakla bir olup ýsýrgan otlarýna dokunup demli davalarýna dalýp gitmiþlerdi…
þimdi beni sen zula edip parmaklarýný emanet bir silah gibi sakla sen kadar hasretine varsýn vursun gölgeme düþen serpiliþ hicraný ayrýlýkla büyüten o dilinden mektuplar düþer pullarýnda seni görürüm ve yeniden baþlar müebbet ellerine diriliþ…
zühreydi adýn benimse bir adresim yoktu sensizlik için… Sosyal Medyada Paylaşın:
mert metin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.