gülvedüş'Eylül_

sesimi
kendime s’aklamaya çalýþýyorum
içinden geçtiðini fark etme diye

ki
biliyorsun
arada verdiðinde kendini bana
düþ’ün olup dolanýveriyorum yakana…

ne kadar kaçmak istesen de ne fayda...


tam o anlarda
ne hissedersin
ne düþlersin
b’an’a dair bilirim…

bilmezden gelmeyi severim
o çok b’aþk’a…

ki
ömrüme yazýlan Eylülleri toplasak inan etmez bir sen …

…

bazen kaçtýðýn anlarda
daha çokta yakalandýðýn anlarda aslýnda
gelip sýðýnýveriyorsun boynuma
ve içindekileri veriyorsun ya bana

o z’amanlarda diyorum ki
istediðin kadar aç’maya çalýþ aramýzdaki mesafeleri
iþte gelip-gömüleceðin yer

iç’im kadar
ben kadar
iç’in kadar
sen kadar…

ol’duðum yer düþlerin/ kal’dýðýn yer gülüþlerim…

ki
ilk defa bir Eylülün, gözlerime gül’üþ olarak düþ’üþ halisin sen…

’sen yine de saklan
kendi vicdanýnda aklan
yaz’ýl’dýðýnda serseri bir düþ,
olur sana yeniden kaçak bir dövüþ…’




:)
eylül2014/ dnzc_

güne mutlu ve gülen gözlerle baþlamak, sayenizde iþte...
dostluðumla hep güzel insanlar... :)

Sosyal Medyada Paylaşın: