DOĞANIN AŞKI
Gölgeler düþerken incir dalýna,
Gövde filiz verir gül, yavaþ yavaþ,
Arý, þerbet taþýr kendi balýna,
Tadýlýr damakta dil, yavaþ yavaþ.
----
Daðlar hazýrlanýr yeþil’e ala,
Cemre, buram buram dizilir yola
Eylül, hüzündedir aralýk mola,
Dökme yürek yaþý sil yavaþ yavaþ.
---
Ömür beþiðine ninni çaldýkça.
Geçen yýllarýný kaile aldýkça
Sarý sayfalara düþüp daldýkça,
Tutuþur fitilin kül, yavaþ yavaþ.
---
Özlem bohçasýna katlama keder,
Dert etme kendine el, alem ne der?
Kör, cahil dilinden olmadan heder,
Periþan hallerin bil yavaþ yavaþ.
---
Yel, kovana aþýk kovalar akrep,
Ömür beþiðinde týngýr mýngýr hep,
Dört mevsim özüne tutunca niyet
Süzülür dereler sel yavaþ yavaþ.
26.08.2015 ÝSTANBUL
Mihriban Sarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.