ÇOCUK

Karanlýk bir gecenin koynunda karanlýklar içinde bir çocuk.
Bir parýltý gibi gözlerinden düþerken damlalar.
Bir tek diline hükmediyordu.
Þimdi onuda býraktý kendi haline.
Çocuk mutsuz çocuk yalnýz ve kimsesiz.
Umutlarýn tükendiði anlarý yaþarken.
Uzanan bir el bekler çocuk gözlerinde.
Güneþin doðuþuna hasret.
Yarýnlara koþmak için sabýrsýz.
Ateþ çemberinde çocuk her þeyden habersiz.
Büyükler oyun oynarken çocuklar sessiz.
Bir bir eksilirken çocuklar.
Karanlýða gömülürken umutlarý uzatýlmayan o eller.
Biterken hayaller yýkýlýrken bir bir.
Çocuk olmak ne zormuþ diyordu gözlerindeki yaþlar.
Karanlýklar içinde aðlayan çocuk.
Çok þeyler anlatýyordu da.
Anlayan birini bulamadý çocuk.

Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: