BİR AVUÇ SEVGİ

Vurulmuþsun ay karanlýðýnda
Bir kayanýn kucaðýna yaslanýrsýn
Kanýn damladýðý taþ aðlar.


Yalanlar gülerek sarar yaraný
Yaðmur þefkatle saçlarýný okþar
Suskunluðun elleri yüreðindedir.


Sokaklarý kapýlarý dolaþýr rüzgar
Beklenmedik haberle gelir mi?...
Çok deðildi oysa bir gülümseme yeterdi.


Yasaklýdýr þehir gidemezsin, kaldýrýmlar acý yüklü!...
Oldukça kalabalýk, gölgelerimiz dökülmüþ yollara
Dünleri yaþarken, bu günü yürüyemezsin.


Dudaklarýna yoksulluðun sesi deðmiþ insanlarýz
Güvendikçe kendimizi ararýz olmadýðýmýz yerlerde
Kapýsý açýlmayan evler yaparýz, nedensiz yýkýlan evler...


Bir avuç sevgiyle bir ömrü bekleyen
Elleri gökyüzünde umut arayanlarýz
Belki bugün belki yarýn... sevgiye koþan yoksunlarýz.

Zeki KIRHAN
Sosyal Medyada Paylaşın: