Ze
Cinayet
Kimliðimde sabýkalý yazýyor uzaklaþ benden
Býrak tenhaya, sokaklar tanýr beni gökyüzü tanýr
Bir nedeni var elbet, her þeyin olduðu gibi
Silkelesem adýn düþüyor künyemden
Suç ortaðýmsýn, iþte bu cinayette yürek izin
Bekliyorum; ip mi hazýrým, hücre mi eyvallah
Ah bu cinayet ikimizin!
Uykularýma ateþler yaðýyor yýldýzlardan
Gecelerim deli gömleði, karanfil eskisi
Ruhumu ne vakit almýþtýn, nerede yaktýn sahi?
Derin bir nefesin içine býraktýn al bu gövdeyi
Bu cinayet ikimizin, bu cinayet çocuðumuz gibi
Al göðsüne emzir, kucakla, büyüt þimdi.
Aðzýnýn içinde iþledik biz bu günahý
Ýlk cemreydi o vakitler suya düþen saçlarýn
Gözlerinin siyahýnda oldu ne olduysa
Kirpiklerin fýrlamýþtý yerinden, göðsün soluk soluða
Yapýþmýþtý göðsüme, ah iþte hep bundan!
Piþman deðilim suçumdan, cezam neyse söyle
Ama ver masum geçmiþimi tanýklar önünde.
Zeki KIRHAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.