BİR GÜLÜŞÜN GELDİ BİRDE GİDİŞİN

Gülüþün geldi aklýma birden.
Bir yalnýz adamdý kendi halinde.
Seyrederdi alemi þöyle bir kendince.
Belli belirsiz bir tebessüm vardý kah hüzünlü,kah yorgun.
Çok þey anlatýyordu baka bilene.
Fýrtýnalar gibi toz ,duman karmakarýþýk.
Bazen gün ýþýðý gibi ýþýl,ýþýl.
Bir yalnýz adamdý kendi halinde.
Yaðmur tanesi gibiydi göz yaþlarý tane,tane düþerdi yanaðýna.
Kendinden geçmiþ çok uzaklardaymýþ gibi bakýþlarý.
Yýpranmýþtý ceketi,saç sakal beyazlamýþ umursamazdý bakýþlarý.
Dudaklarda kýpýrdanmalar var gelgitler gibi.
Gülüþü geldi birden aklýma.
Bir yalnýz adamdý.
Konuþmazdý susardý doya,doya bakardý etrafýna özlemle.
Bir veda ediþ gibiydi bakýþlarý.
Yada kavuþmanýn mutluluðu vardý gözlerinde.
Vuslata ermiþ gibiydi yüzünde tebessüm gözlerde nem.
Bir yalnýz adamdý o kendi halince.
Gülüþü geldi aklýma.
Birde sessizce gidiþi.

Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: