GİDERKEN

Sen giderken hep sendeydi gözler.
Nemli idiler.
Ayrýlýðýn acýsýyla bezenmiþ yüzler.
Huzurla bakanlar vardý metanetli.
Acý ve hüzün ne garip.
Bir yýldýz kaymasý gibi kýsacýk bir ömür.
Oysa beyhudedir çýrpýnýþlar.
Ahde vefa olmazsa.
Ýstediðin kadar feryat et,ne fayda?
Yolcu yolunda geri dönüþü yok.
Bir adým öndeler gidenler,ne kadar koþarsan koþ.
Yetiþmek ne mümkün,koþmak nafile.
Yüzleþmesi kendisiyle insanýn tarafsýzca,
Yaþamak hissetmek olanlarý tüm çýplaklýðýyla,
Bir veda edemeyiþ ne büyük eksiklik;
Zamanla yarýþýrken her aný hesapsýzca,
Vefayý unutursun vefasýzca..
Þimdi sendendir kalanlar býraktýklarýn.
Dökülürken göz yaþlarýndan ýstýrabýn,
Umut her zaman vardýr unutma.
Kayarken bir yýldýz gibi ýþýltýlar býraktýn arkanda sayýsýzca..
Gözler hep sendeydi,sen giderken.

Mehmet DEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın: