’’sarý saçlarý olan bir þiir yaz bana
yakasýna iliþtirip çocuk düþlerini
öp alnýndan
bir cumartesi
meydanlara dökülünce tedariksiz sevdalar
ve serseri bir þarkýnýn kucaðýnda uyurken ben
fesleðen kokulu bir rüzgarla dayanýp kapýma
gel ansýzýn’’
bir akþam vakti
laciverte çalarken gökyüzü
sýrtýmýzý yaslayýp terkedilmiþ bir duvarýna þehrin
masallar anlatalým kimsesiz çocuklara
kýrlangýçlara su içirelim avucumuzdan sonra
sokak kedilerini besleyelim
yalýnayak yürüyelim yaðmurda
sýrýlsýklam bir ýslýðý musallat edip dilimize
arþýnlayalým ýssýzlýktan üþüyen sokaklarý
geceye devrilirken akþam
olur olmaz kahkahalar atalým denize verip yüzümüzü
maviye yakýn
yolu yeþile deðen hayaller kuralým
sayalým ki aþýðýz
sayalým ki dört mevsim bahar
yýldýz tozlarý dökelim baþýmýzdan aþaðý
pýrýl pýrýl bir sessizliðe bürüyelim derme çatma gürültülerini aklýmýzýn
kývrýlýp bir düþün dizlerine
yalnýzlýktan yorulmuþ bir iðde aðacýnýn altýnda
uyuyakalalým
sen iyisimi
sarý saçlý bir þiir yaz bana
içinde maviye çalan
yolu yeþile deðmiþ
bir sevda olsun..!