Bir hüzün þarkýsý çalýyordu bu kentin yýkýlmýþ harabelerinde..Sana bakarken masallar yazardým ben, seni dinlerken, sana dokunurken, her harfinde bir düþü saklayan masallar yazardým. Kimse bilmezdi Bütün yangýnlarýn sorgusunu siyah geceler üstlenir gül yüreklim. Bütün anlamsýz doðrularýn yanlýþýný sadece yürekler çeker. Ak kaðýtlara sýðmayan vefanýn, ömrüme mevsimler getiren sevdanýn gül desteleriyle sevgiyi öðrettin bana.Yalnýzlýklarýný paylaþmak, geçmiþi unutmak istemek.. Yaðmurlu havalarda göz yaþlarýnýn yaðmur damlalarýna karýþmasý..
Geceleri yýldýzlarý sayarak dilek tutmak. Rüyanda onu görebilmek için dua etmek. Kalbinin acýyla sýzlamasý. Herkesin Aþký farklý mý yani?Çok büyüdüm sayende çok þeyler öðrendim hayattan.Hayat o kadar deðiþtirdi ki ben neler aldý götürdü benden yýllar.Tek tek sayayým istersen...Bitmek, tükenmek ve beklemek.... Sevdalara özne olmuþtur, yüklem olmuþtur, sýfat olmuþtur çoðu zaman... Bitmek için baþlar bazen sevdalar... Kaderle anlaþmak icin imzalarsýn dilekceyi.. daha masaya oturur oturmaz....Sadece Ýçimdesin Artýk,Dýþýmda Deðil!’ Dedin Ve Kayboldun Gecenin Karanlýðýnda...Dokunulmamýþ düþlerim vardý benim. Kimseye söylemediðim ve kimsenin bozmasýna izin vermediðim düþlerim vardý. Ýçinde sen olan ama senin bile bilmediðin..Seni bu kadar çok sevdiðim için kýzdým kendime. Bir gün gideceðini anlamadýðým için. Durmaksýzýn sonsuza kadar süreceðini sandýðým düþler kurduðum için kýzdým. Kýzmamak için yaþadým. Senden iyi kim bilebilir ki bunu? Bana benden çok sahip senden baþka kim? Aðýr gelen bir yük gibi ezip geçiyorum düþen yüzümü...
Senden arta kalan sevmelerle sevdim tüm dünyayý..Yine sana sesleneceðim aþkým. Kimim var senden baþka, kime söyleyebilirim hislerimi, kim anlar ne dediðimi?Sadece senin üzülmemene dayanamadýðý için susmak ne demek, sadece onun yüzünün bir gülümsemesi için sabahlara kadar konuþabilmek, yorgunluktan ölüyor olsa da sadece seni mutlu edebilmek için saatlerce yürüyebilmek, hiç sevmediði halde..Neden limon çiçeði, neden mevsimsiz açtýn ki? Þimdi bahar kucaklamak için beklemez mi seni? Akþamýn gölgesini kýskanan ve ona benzemeye çalýþan gri odama giriyorum sessizce,Uzanýp yataðýma saatlerce SENÝ sayýklayacaðým. SENÝN sevdiðin þarkýlarý bu gece dinleyeceðim. SEN olmayacaksýn karanlýk odamda.Farzet ki þehrin caddelerinden geçiyoruz, sarmaþ dolaþ... Elimizde avuçlarýmýzýn tene vuran sýcaklýðý, gözlerimizde tatlý bir sonbahar...Rengarenk kuþanmýþýz sevdamýzý... Ben böyleyim iþte..Böyle büyük sevdim seni..Söylesene kim sevdi seni bu kadar körü körüne..Bukadar..beklentisiz.Nerdesin?..Özledim seni Gýcýk sevgilim...
Çirkin Postacý YakupHan Ulu
Sosyal Medyada Paylaşın:
YakupHan Ulu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.