Gel Zeyn
Gel ki adýmlarýn Hýzýr’ýn ayaklarýnda bereket olsun
bir bir umut düþürsün
topraklarý arþýnlayan tomurcuklara
Güneþ aldýðýn her nefes
verdiðin her nefes te
Ziyâ’lar doðursun step’lerin ana kucaðýnda
Ve ne kadar kýzýl þafak
ne kadar tükenmiþlik varsa
Mazlum olan sesin dua silahýdýr
yüreðin ellerin
tut her birini sýkýca
tut aln’ýn dan karýþla
Ki
Çocuklar korkusuz ca gülümse sin
Gözlerini yumma dan ufuklara
Gel Zeyn
Gel ki daðý taþý parsellenmiþ þehirlerin eteklerinde
yamalar sökülsün
Gamzelerin de gizlenen gülüþünden bir tebessüm lûtfet
Göðüs kafesi beton yaralar la açýlan renkler
Kuþlar misali gök yüzün de süzülsün
Ezânlarýn
yalnýzlýðýmý ciðerlerim de hançerlediði vakitlerde
Baþ döndüren hýz la genleþen koca
koskoca bir boþlukta
Þelpe’ler le inleyen sazýn teli gibi aklýma düþmelerin
Ve bilmelisin ki
bu benim kefen giyinmiþ halim
Gel resimlerin yýpranan kenarlarýn da
gözlerine eðreti mutluluk sürmeleyen yetim
sofralarýn dövülen
itilen
hor görülen elleri Zeyn
Gel
Avam tabakan dan kaçak bir türkü fýsýlda kulaklarýma
Zulüm rüzgârýn da uçuþan sakallarým aklansýn
Merhamet’in ecel terini döker iken Dünya
isyankâr reddedilmiþ sözcükler sür dudaklarýma
Son bir damla göz yaþýna þahit olan
Yasin hürmetine gel
Su niyet’ine gel Zeyn
Gel...
Muharrem KÜÇÜK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.