Sen yoksun ya
Yokluðun ömrüme biçilmiþ hüzün müebbeti
Yazgýsýna râzý olmayan bir asiyim þimdi
Acýsýz ölümü düþleyen taylar misali
Körebe soluksuz yollardan koþuyorum
Savruluyorum köþe bucak
Seni
hep seni arýyorum
Sen yoksun ya
Balkonda bir kadýn
Sofra bezinden silkeledi yarenliði
Kuþlarýn gagalarýnda uzaklara savruldu rýzýklar
Beyaz atletli yarý çýplak bir adam
Yalnýzlýða serenât yaptý, üþüyerek
Bin ’âh’ doldurup yüreðine
Dudaðýndan efkarlý yakarýþ tütsüledi geceye
Saçýný okþadý rüzgârýn, titreyerek
Dili damaðý kurudu meleklerin
Aðlamaktan gözleri iki çeþme
Sen yoksun ya
Bulutlar sabahlarý mesken tutuyor
Mektup zârflarýna dolduruyor gözyaþlarýný
Ardýndan bir gülücük atýp güneþe
Nöbetini tutmaya gidiyor ýhlamur çiçeklerinin
Sen yoksun ya
Þehir nasýlda heves ediyor sensiz erken uyanmaya
Ekmeðin kýyâmeti kopuyor egsoz dumanlarýnda
Kimi keyfli keyfli
Kimi aceleci yürüyen adýmlarla
Serseri bir tükürük düþüyor yollarýn payýna
Hâsret adýna
Merhâmet adýna
Ekmek ve kavga adýna
Sen yoksun ya
Komþu kýzý Rüveyda’yý sevdiðinden ayýrdýlar
Gençliðine, günahsýzlýðýna para saydýlar
Parmak uçlarýndan ördüðü hayallerini
Bir çýrpýda söküp yýrttýlar
Bahþiþ adýna tuttular kapýlarý
Aðýr sessizlik býraktýlar yüzüne
Ardýnda kalan yaþayan ölüye mezar
Sen yoksun ya
Rüyâlarýmýzdaki çýnar aðacýný gövdesinden kýrdýlar
Analarýn doldurduðu bardaklarý
Þimdilerde sakilere sundular
Soyunmayý sanat
Ecnebi kadýn adýna þiir yazmayý marifet saydýlar
Sen yoksun ya
Çok sonralarý öðrendim
Ay dedenin yüzüne hamur sürmemiþ annesi
Ve güneþ hep varmýþ hiç doðmuyormuþ
Yaramazlýk yapan çocuklarý
Çingeneler kaçýrmýyormuþ
Çocukluðumun yalanlarýndan bile
Umut ekemiyorum yüreðime
’Neden?’ diye sorma
Sen yoksun ya
14.02.2014 Muharrem Küçük
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.