Sabır

Semaya çevrilen gönül gözünün,
Göklere uzanan elidir sabýr.
Yürekte yazýlan sevda sözünün,
Dudaða yansýyan dilidir sabýr.

Ateþten oyulan sevda tahtýnýn,
Tarifsiz yazýlan ömür bahtýnýn,
Durmadan deðiþen menzil cehdinin
Daðlara savuran yelidir sabýr.

Yükler omuzlara aðýr gelince,
Herkes tarif eder kendi halince,
Yaþlar durularak gözler gülünce,
Vuslat ateþinin çölüdür sabýr,

Kanayan yaranýn, emsiz dertlerin,
Asýl engelidir, yiðit mertlerin,
Virana dönüþen mamur yurtlarýn,
Ayrýlýk derdinin külüdür sabýr.

Bittiði zamanda tekrar baþlayan,
Zamaný mekânsýz cana iþleyen,
Her mevsim yapýyý baþka düþleyen,
Aþýðýn gövdesi dalýdýr sabýr.

Sendeler kalkarsýn hedefe doðru,
Bazen de karýþýr eðriyle doðru,
Zihinde yerleþir ilahi çaðrý,
Hayatýn þerbeti, balýdýr sabýr.

Kemale ersen de hep sensin çýrak,
Urbalar makamlar neyine gerek,
Kendini dev sanan bu miskin yürek,
Bilmez ki çilenin gülüdür sabýr.

Sosyal Medyada Paylaşın: